DIAMENT W POPIELE
“Najważniejsze, żeby byli szczęśliwi…”
Jest to tak często powtarzane zdanie, zawierające w sobie pobłażliwość, pewne przekonanie, że istnieje klucz przeżywania rzeczywistości wolny od wszelkich ograniczeń, zasad, moralności, wiary…byle tylko pozwolić sobie i innym poczuć ten STAN.
Rozpięty w mglistej przestrzeni, między przyjemnością a ulotnością, pragnieniem i niespełnieniem, nasyceniem i pustką, nadzieją i rozpaczą.
Światowe recepty na szczęście wabią ferią doznań, barw i wibrujących dźwięków, a przede wszystkim nęcą swoim sztandarowym pojęciem – WOLNOŚĆ.
Ostatnią rzeczą w jaką tak trudno uwierzyć jest fakt, że NAJWIĘKSZYM MIŁOŚNIKIEM WOLNOŚCI JEST SAM BÓG, a Jego Przykazania są gwarantem szczęścia.
Bóg pragnie, ciągle na nowo, przywracać nam wolność, którą tak często tracimy
w pogoni za mirażami szczęścia.
Wielu z nas wzdryga się na słowa “Krzyż”, “pokuta” i “ofiara”.
A to właśnie po ciemnościach cierpienia, trudach nawrócenia i darze miłości dla innych rozbłyska największe światło szczęścia, które tu, na ziemii ma smak sensu, a po tamtej stronie – najwspanialszej nieskończoności.

” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość” (J 16,20)

Przyjdź Duchu Święty.
Przemień moje wewnętrzne napięcie w święte odprężenie.
Przemień mój niepokój w kojącą cisze.
Przemień moje zatroskanie w spokojna ufność.
Przemień mój lek w nieugiętą wiarę.
Przemień moja gorycz w słodycz Twej laski.
Przemień mrok mego serca w delikatne światło.
Przemień moja obojętność w serdeczna życzliwość.
Przemień moja noc w Twoje światło.
Przemień zimę mej duszy w Twoja wiosnę.
Wyprostuj moje krzywe drogi,
wypełnij moja pustkę,
oczyść z pychy,
pogłębiaj moja pokorę.
Rozpal we mnie miłość!
Spraw, abym widział siebie jak Ty mnie widzisz,
abym mógł poznać Ciebie jak to obiecałeś
i był szczęśliwy według słowa Twego:
Błogosławieni czystego serca albowiem oni Boga oglądać będą.