Służba zdrowia w Tanzanii jest na bardzo niskim poziomie, dlatego prowadzony przez siostry Ośrodek Zdrowia pw. św. o.Pio jest odpowiedzią na naglące potrzeby kraju, a przede wszystkim lokalnej społeczności. Choroby tropikalne, takie jak malaria, dur brzuszny czy ameba są codziennym wyzwaniem mieszkańców, podobnie jak mocno rozprzestrzeniający się wirus HIV. Oprócz tego nie brakuje innych problemów zdrowotnych.

Ośrodek wyposażony jest w laboratorium, aptekę oraz gabinety USG, EKG i ECH serca.  Zajmujemy  się kobietami w ciąży. Prowadzimy porodówkę oraz klinikę matki i dziecka, w których dokonuje się kontroli badań oraz szczepień dzieci. Otaczamy opieką również kobiety i dzieci zarażone wirusem HIV i chore na AIDS. To nadal duża grupa wśród naszych pacjentek. W naszym ośrodku szczególną troską są otaczane noworodki i wcześniaki. W Tanzanii panuje przekonanie, że „przetrwa silniejszy. Dzięki siostrom pracującym w ośrodku miejscowy personel uczy się, że każdy, nawet najmniejszy wcześniak, przy podjęciu odpowiednich czynności medycznych, ma szanse na przeżycie.

Od marca 2018 roku w ośrodku zdrowia przybyła sala operacyjna, przeznaczona głównie na cesarskie cięcia i drobne zabiegi chirurgiczne. Wyposażona jak na warunki afrykańskie bardzo dobrze.

Szpital podejmuje także współpracę z wolontariuszami. Już tradycyjnie rok w rok gościmy zespół kardiologów, który edukuje nie tylko pacjentów ale przede wszystkim personel medyczny. Cała misja kardiologów opiera się na nauczaniu podstawowych zasad stawiania diagnozy i właściwego leczenia oraz opieki nad pacjentem. Co więcej polscy kardiolodzy wdrożyli z powodzeniem system długoterminowej współpracy opartej o telemedycynę. Dzięki przesyłaniu danych medycznych konsultują pacjentów razem z tanzańskimi lekarzami, służą radą i pomocą zarówno pacjentom jak i lekarzom. Wolontariusze przeprowadzili również wiele szkoleń personelu medycznego. Raz w miesiącu do naszego ośrodka przybywa okulista. Miejscowi ludzie bardzo się cieszą z tych wizyt, gdyż nie stać ich by jechać do specjalisty w odległe zakątki.

Największymi trudnościami i wyzwaniami naszej pracy jest ubóstwo. Ludzie żyją z dnia na dzień, nie myśląc o jutrze. Nie dbają i nie starają się zapewnić bezpiecznej przyszłości sobie i dzieciom. Przekłada się to na nasze realia w pracy, zwłaszcza wtedy, gdy do szpitala przychodzą pacjenci już w krytycznym stanie, często niedożywieni. Dlatego osoby najuboższe, szczególnie starsze i dzieci, otrzymują bezpłatnie pomoc medyczną.